De artillerie collectie te Woolwich, een van de grootste ter wereld, onleent twee historisch waardevolle artilleriestukken aan het MMP1917. Beide kanonnen dienden in WO1 en zijn standaardwapens te vinden op bijna alle veldslagen.

De Britse 8 inch (20cm) is een van de zwaardere stukken gebruikt tijdens de slag om Passendale. Nergens anders zijn er ooit zoveel kanonnen van dit type in dezelfde veldslag ingezet. De 8 inch is cruciaal om de Duitse stellingen uit te schakelen. Het is het zwaarste geschut op wielen dat relatief dicht bij het front kan gebracht worden en nauwkeurig genoeg is om bunkers mee te bestoken. Essentieel om de infanterie te steunen bij een aanval op een Duitse stelling. Tot de dag van vandaag bewijst de vondst van 8 inch projectielen op strategische punten rond Mesen, Wijtschate, Zonnebeke en andere oorlogsdorpen op het veelvuldig gebruik. Bij DOVO is dit een van de frequent voorkomende projectielen. Tijdens de begindagen van WO2, in 1940, worden de meeste (aangepaste) kanonnen meegestuurd met het BEF naar België en Frankrijk als enige zwaar geschut. Bij de terugtocht laten de Britten de meeste van deze stukken achter. De Duitsers gaan de buitgemaakte geschut stukken omsmelten om het staal te hergebruiken. Ook in Engeland zelf worden de meeste stukken later in de oorlog versmolten als grondstof voor modernere wapens. Dat maakt een 8 inch kanon tegenwoordig redelijk zeldzaam.

Het Franse 105mm Schneider kanon heeft een gelijkaardige rol in het Franse, Belgische en zelfs Amerikaanse leger in WO1. Vooral in de Belgisch Franse sectoren ziet het actie, maar ook als ondersteuning van de Britten te noorden van de Ieperboog wordt het ingezet. Er wordt vaak vergeten dat de Fransen ook erg actief waren tussen Langemark en Houthulst tijdens de slag om Passendale. In 1918 zijn deze kanonnen dan weer van dienst bij het Belgisch leger, dat Zonnebeke en Passendale zal bevrijden. Deze kanonnen dienen ook weer in WO2. Ze worden ook als oorlogsbuit door de Duitsers deels omgesmolten en deels hergebruikt. Dit kanon is niet uiterst zeldzaam, maar is ook niet zomaar overal te vinden.

Restauratie

Door de populariteit van beide kanonnen werden ze ook aangepast om in WO2 te gebruiken. Dat heeft als gevolgen dat de wielen vervangen zijn door luchtbanden in de jaren ‘30. Om de kanonnen weer de authentieke WO1 look te geven moeten dus de wielen vervangen worden. Bij het Schneider kanon betreft dit houten wielen, bij de 8 inch zijn dat stalen of houten wielen. De stalen wielen zijn kunnen gevonden worden in de wereld van de stoomtractoren, die dezelfde wielen gebruiken. Voor de rest zijn de kanonnen in een erg goede staat. Bij de Schneider is er hier en daar wat plaatwerk herstel nodig, de 8 inch is nog in prima staat.

Uiteindelijk moeten de gerestaureerde kanonnen in 2017 een deel worden van de ruime collectie van het MMP1917.

Enkele foto's van de ontvangst van de stukken op donderdagnamidag 4 februari 2016.


























































  Pagina aangemaakt door Willy Roets.