Op 24 januari 2015 herdenkt het Florence Nightingale Instituut hun Nederlandse heldin, Rosa Vecht. Rosa Vecht is, voor zover bekend, de enige Nederlandse verpleegkundige die tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) is omgekomen. Nederland was neutraal, maar sommige verpleegkundigen voelden zich geroepen naar het oorlogsgebied te gaan om gewonde soldaten te verplegen. Rosa Vecht was een van hen. Ze werkte in hospitalen in Antwerpen en Veurne. Op 23 januari 1915 werd ze op de Grote Markt van Veurne getroffen door een granaatscherf, met de dood als onherroepelijk gevolg.

Het FNI eert Rosa Vecht met een korte documentaire die, dit weekend, grotendeels wordt gefilmd in Veurne. Onder andere het het College, de Nobele Rose en de Grote Markt komen aan bod. Verder herdenkt het FNI Rosa Vecht, op zaterdag 24 januari, met een herdenking in Adinkerke en een speciale Last Post onder de Menenpoort te Ieper.

Meer info over Rosa Vecht

De orthodox Joodse Rosa Vecht, ook Roosje genoemd, zag het levenslicht op 18 juli 1881 en groeit op in het Gelderse Elburg. In 1900 begint ze haar verpleegsteropleiding aan het Nederlands-Israëlitisch Ziekenhuis te Amsterdam waar ze haar opleiding afrondt in 1907.

In 1914, kort na het uitbreken van de oorlog, vertrekt Roosje naar het front. Ze belandt in Antwerpen waar ze kort voor het Belgische Rode Kruis werkt. Na de val van Antwerpen, begin oktober 1914, reist ze af richting de Westhoek. Ze sluit haar aan bij een groep Britse verpleegsters en belandt zo in het British Field Hospital for Belgium, gevestigd in het Bisschoppelijk College van Veurne. Ze werkt er als oorlogsverpleegster en kan een slaapplaats verkrijgen in Die Nobele Rose te Veurne, waar ook Marie Curie een tijdje verbleef. Begin 1915 kent Veurne een reeks hevige bombardementen waardoor meerdere instanties overwegen Veurne te verlaten. Ook het British Field Hospital for Belgium neemt deze beslissing.

Op 23 januari 1915 beslissen de overgebleven verpleegsters van het British Field Hospital for Belgium, waaronder ook Rosa Vecht, samen met de overgebleven patiënten om naar Duinkerke te vertrekken. Rosa Vecht vertrekt richting Die Nobele Rose in de Noordstraat om haar spullen te pakken, maar wordt onderweg op de Grote Markt getroffen door een granaat. Ze werd in allerijl overgebracht naar het hospitaal l’Océan in De Panne waar ze, ten gevolge van hevig bloedverlies, het leven liet. Ze kende haar eerste rustplaats op de begraafplaats te Adinkerke maar het stoffelijk overschot werd na de oorlog, op 15 januari 1920, overgebracht naar het Nederlandse Muiderberg waar ze haar laatste rustplaats kreeg op de Nederlands-Israëlische begraafplaats.