Deze Duitse bovengrondse betonconstructie uit gewapend beton is 3,00 m hoog, 7,70 m lang, en 5,30 m breed. De muren zijn ca. 1,00 m dik, maar aan de westkant (de kant van de vijand) 1,50 m. Het schietgat, naar het zuiden gericht, is nu met hedendaagse betonblokken deels dichtgemaakt, maar de schuine zijkanten ervan en de oorspronkelijke contouren zijn nog goed zichtbaar. Een relatief groot schietgat is het ook: aan de binnenkant 2,50 m, aan de buitenkant 3,50 m !

Aan de oostkant is de toegang: 1,80 m hoog en 2,20 m breed. Het gaat dus om een Duitse geschutspost, waarin een artilleriestuk binnengereden kon worden. Volgens Frans Heughebaert bevonden zich destijds nog 5 of 6 bunkers in de directe omgeving, die echter kort na W.O. I verwijderd werden. Deze geschutspost stond echter te dicht bij de bebouwing om vernietigd te worden. Tijdens W.O. II werd hij als schuilplaats gebruikt., en daarna, na mei 1940, werd hij door de Duitsers opgeëist.

Info: Aurel Sercu