Het Memorial Museum Passchendaele 1917, de Genootschap Passchendaele 1917 (GPS1917) en de Gemeente Zonnebeke onthullen op zondag 9 oktober om 10u30 een herinneringspaneel voor drie Australische soldaten. Op 12 oktober kwamen deze Australiërs gelijktijdig om in een aanval bij de gasometer tussen Broodseinde en Zonnebeke. In het bijzijn van familieleden, worden zij 99 jaar later nabij die plaats voorgoed herdacht.
 
Drie vermiste soldaten

Corporal Arthur Tait Siddle, Sergeant Arthur James en Private William Hayes dienden alle drie bij de 4e Australische Divisie toen ze bij de aanval van 12 oktober 1917 werden ingezet. Dit offensief moest de hoogte van de Keiberg doorbreken. Onder hevig bombardement schuilden de Australiërs nabij de gasometer tussen Zonnebeke en Broodseinde. Een uur voor de aanval viel een granaat dichtbij hun schuilplaats waardoor ze alle drie het leven lieten.  Hun lichamen werden nooit gevonden omdat hun graf op het slagveld door latere slagen vernield werd. Corporal Siddle (21 jaar), Sergeant James (24 jaar) en Private Hayes (22 jaar) worden op de Menenpoort herdacht.

Initiatief van meerdere partijen

Het herinneringspaneel is een initiatief van Gregory Verfaillie en het GPS 1917, de vzw die het Memorial Museum Passchendaele 1917 ondersteunt en die zelf regelmatig kleine herdenkingen organiseert. Na meermaals contact met Gary Richards, familie van Sergeant James, besloot het GPS1917 om een aluminium paneel voor de drie Australiërs te laten maken. Het GPS 1917 kreeg hierbij de steun van het MMP1917 en de Gemeente Zonnebeke.
 
Onthulling in aanwezigheid van familieleden en vertegenwoordiging Australische Ambassade

Op zondag 9 oktober 2016 wordt het herinneringspaneel in de Wolvestraat te Zonnebeke plechtig onthuld. De plechtigheid wordt bijgewoond door Colonel Scott Clinigan van de Australische Ambassade en door Gary Richards en zijn echtgenote. 

‘We kennen nu tenminste de plaats waar onze mannen voor het laatst levend gezien zijn. Nu hebben wij als familie echt een plek om hen te herdenken, ze zijn nu meer dan gewoon een naam op een muur. Veel andere soldaten zijn nooit terug gevonden. We weten niet waar ze sneuvelden. Het doet me denken aan een fragment uit een gedicht: “Ze wachten al bijna 100 jaar om gevonden te worden, ondertussen kent niemand hun naam.” Zondag zullen wij over hen spreken en hun namen herdenken’, aldus Gary Richards.