Op zondag 02 april organiseerde Wandelclub 'Nooit Moe Boezinge' vzw opnieuw zijn 'Dwars door de frontstreek'-wandeling. Het uitgestippelde parcours bracht de wandelaar richting Sint-Jan en Langemark en dit doorheen de voormalige frontstreek van '14-'18. Het hoeft geen betoog dat er meermaals een oorlogsmonument of begraafplaats gepasseerd werd. Niet minder dan 2 256 wandelaars kwamen de beentjes strekken, waarbij de ene wandelaar al meer oog had voor het oorlogsleed dan de andere. Maar dat vormt op zich geen enkel probleem natuurlijk.
Ik koos voor de langste afstand: 31,2km. Doordat mijn trouwe viervoeter eveneens van de partij was, diende ik de begraafplaatsen van op de zijlijn te bezoeken. Kleine kanttekening: elke wandelaar kreeg een koek aangeboden en de hond werd niet vergeten! Hiervoor had de wandelclub een hondensnack voorzien.
White House Cemetery werd onze eerste stopplaats. Hier liggen 1 163 soldaten begraven waaronder 1 Belg (slachtoffer WOII).
New Irish Farm Cemetery lag verscholen in de mist. Deze grote, bijna rechthoekige begraafplaats (14 728 m²) biedt een laatste rustplaats aan niet minder dan 4 716 soldaten, waarvan 3 267 niet meer geïdentificeerd konden worden!
Buffs Road Cemetery werd gebruikt door gevechtseenheden tussen juli 1917 en maart 1918. Na de wapenstilstand werden hier nog bijna 90 graven, afkomstig uit omliggende slagvelden, toegevoegd. Het graf van 1 Belgische soldaat werd verwijderd en het lichaam van 1 Britse officier werd vanuit 'Brielen Churchyard' naar hier overgebracht.
In de Wijngaardstraat passeerden we de relatief goed verscholen gedenksteen ter nagedachtenis van de Canadese militairen die hier vochten tijdens de morgen volgend op de eerste gasaanval van 22 april 1915.
Wat later kwamen we enkele restanten van bunkers tegen. Dat 100 jaar na datum de oorlog nog steeds tastbaar aanwezig is blijkt niet alleen uit de vele monumenten, gedenkstenen en begraafplaatsen, ook de vele obussen die we tijdens deze tocht tegenkwamen zijn hiervan getuigen. Een aantal zullen in dit verslag getoond worden.
De eerste rustpost was in OC De Hazebrug, waar een herdenkingsplaat, onthuld in 2010, ter ere van het 15e Battalion te bezichtigen is. Tevens hangt er een kleine herdenkingsplaat ter ere van de vrede.
We zetten onze tocht verder om uiteindelijk in de omgeving van '
Den Canadien' uit te komen. Dit monument is opgedragen aan de meer dan 2 000 Canadese militairen die het leven lieten bij de eerste gasaanval. Het betreft hier een 10 meter hoog granieten beeld van een Canadese soldaat, rustend op zijn geweer. Deze houding, 'arms reversed', is de traditionele militaire groet aan de gesneuvelden.
De Steenakkermolen, ging in de vlammen op tijdens WOI. Deze molen lag tijdens de Eerste Slag bij Ieper vlak in de frontlijn en bood door zijn hoogteligging uitstekende observatiemogelijkheden. In de gevechten om het bezit van de molen raakte hij volledig vernield. Sindsdien kreeg hij de lugubere bijnaam 'Totenmühle' (Dodenmolen). Tijdens de Tweede Slag bij Ieper leverden Canadese eenheden in de omgeving van de ruïnes van de molen zware gevechten.
Een 2de herdenkingsplaat voor het 15e Battalion.
Obus, met intacte kop.
We arriveerden opnieuw aan het OC De Hazebrug. Ondertussen was het middag geworden en besloot ik een lekker kom soep te verbruiken. Mijn hond knabbelde ondertussen op enkele hondenbrokken. Net zoals de start- en aankomstplaats was er gepaste decoratie aanwezig.
De volgende begraafplaatsen waren St Julien Dressing Station Cemetery
en Bridge House Cemetery.
In september 1917 begon men met de aanleg van St. Julien Dressing Station cemetery. Tot maart 1918 werden hier gesneuvelden begraven. Door artillerievuur in de zomer 1918 werd ze echter zwaar beschadigd en na de wapenstilstand werden graven vanuit de omgeving toegevoegd.
'Bridge House' was de naam van een boerderij ten ZW van de brug over de Steenbeek. Het maakte deel uit van de Duitse tweede linie en werd ingenomen in de avond van 31 juli 1917. De boerderij werd door een aantal eenheden geregeld gebruikt als medische post. De '59th (North Midland) Division' startte hier met begravingen eind september 1917. Met uitzondering van vijf graven, behoren alle graven tot deze divisie. Alle doden, met uitzondering van één, vielen tijdens de slag om Polygon Wood.
Het Schotse monument ligt op de Frezenberg die tijdens WOI een strategisch punt was. Het monument gedenkt alle gevallen Schotse militairen maar is ook opgedragen aan de 1ste Zuid-Afrikaanse Brigade die tijdens het grootste deel van de oorlog deel uitmaakte van de 9de Schotse Divisie.
Opnieuw een obus met kop.
Het gedenkteken voor de '50th Northumbrian Division' - een territoriale eenheid uit Noord-Engeland met inwoners van onder meer Newcastle, Alnwick en Hexham - werd op 1 september 1929 onthuld door veldmaarschalk Plumer.
Oxford Road Cemetery werd door gevechtseenheden gebruikt van augustus 1917 tot april 1918. In oktober 1917 startte men vlakbij een tweede begraafplaats, de Oxford Road Cemetery No.2, die nu als perk V een geheel vormt met de andere delen. Na de oorlog werden nog doden bijgezet die afkomstig waren uit de omliggende slagvelden ten oosten en zuidoosten van Ieper.
Op de Menenpoort staan de namen van 54 896 vermiste soldaten, onderofficieren en officieren van het Britse Gemenebest. Uiteindelijk bleek de Menenpoort te klein te zijn en werden alle Britse vermisten gesneuveld vanaf 16 augustus 1917 vermeld op het Tyne Cot Memorial. Vermisten van Nieuw-Zeeland en Newfoundland staan op aparte memorialen. Het betreft hier soldaten zonder gekend graf. Hun stoffelijke overschotten zijn verloren gegaan of liggen begraven op een oorlogskerkhof rond Ieper met als vermelding op de grafsteen
Known Unto God.
Franse troepen startten reeds in 1914 met de aanleg van Ramparts Cemetery, Lille Gate. Van februari 1915 tot april 1918 werd het verder door de Britten gebruikt. Na de oorlog werden de Franse graven verwijderd. Er werden ook graven overgebracht naar andere kerkhoven. In 1999 werden nog 4 militairen bijgezet.
En daarmee waren we aan het einde van deze wandeling gekomen. Het was nog slechts een klein stukje naar de aankomstmeet.
Ik genoot nog van lekkere pannenkoeken aan een passend versierde tafel en we keerden tevreden huiswaarts.
Pagina aangemaakt door IDG.