De Slag aan de IJzer - 19 oktober 1914
Luchtverkenners meldden dat het gros van de rechtervleugel van het Vierde Duits Leger o.l.v. Albrecht von Würtemberg de IJzer naderde. Sint-Joris werd zwaar beschoten en door Duitse infanterie bestormd. Omstreeks 10 uur werd de Uniebrug aldaar door een zware ontploffing buiten gebruik gesteld, waarna Mannekensvere volledig werd ontruimd en de Belgische soldaten van het 7de Linie naar de linkeroever terugtrokken.

Twee maal bestormden Duitse infanteristen vergeefs Lombardsijde, terwijl Nieuwpoort hevig beschoten werd. De duinen van Lombardsijde op de rechteroever waren voor beide partijen zeer belangrijk omdat dáár kanonnen konden worden opgesteld die het IJzerfront in de lengte (met grotere trefkans) onder vuur konden nemen. Het 13de Linieregiment, dat onder een regen van schroot probeerde de voorpost Keiem te heroveren, werd door Duitse versterkingen in de flank aangevallen. Tegen de avond werd ook Keiem definitief prijsgegeven.



‘s Morgens ging de voorpost Beerst verloren, maar de Franse fuseliers en delen van de Belgische Derde Divisie konden het brandende dorp tegen de avond weer innemen. Het bruggenhoofd Schoorbakke werd niet door Duitse infanterie aangevallen, maar wel zwaar onder vuur genomen. In Diksmuide verving de brigade Meiser - eveneens van de Derde Divisie - de Fransen die tot dan toe dit bruggenhoofd op de rechteroever verdedigd hadden.

Diezelfde ochtend werd in Keiem op een gesneuvelde Duitse officier een tekst gevonden waarin stond dat het oversteken van de IJzer op de 19de uitgevoerd moest worden. Een piloot ontdekte in Sint-Pieterskapelle een Duitse eenheid met een reservebrug. Daarop lieten de Belgen de Tervatebrug in de lucht vliegen omdat verondersteld werd dat de overschrijding van de rivier tussen de Uniebrug en de Tervatebrug zou gebeuren. Om dezelfde reden werd aan de Zesde Divisie bevel gegeven om zich in Pervijze te vestigen.

Het had er alle schijn van dat de Duitsers, die koppig streden om het bezit van Arras, de bedoeling gehad hebben om gelijktijdig aan de IJzer door te stoten. Dit zou hen in staat gesteld hebben om het Britse leger te omsingelen. Dan zouden ze een ‘tangomsingeling’ toegepast hebben na eerst de Fransen en de Belgen, die respectievelijk rechts en links van de Britten streden, te hebben uitgeschakeld.

Met dank aan :
 
  • Jacques Bauwens - tekst
  • Dirk Debacker - "Die Nobele Rose”