Passendale staat vaak synoniem voor de horror van de oorlog. Tussen 31 juli en 2 december 1917 werd hier in verschrikkelijke omstandigheden gevochten. De vooropgestelde strategische doorbraak werd nooit bereikt en door de onafgebroken regen was het slagveld herleid tot een modderpoel waarin soldaten, materiaal en dieren regelmatig wegzonden zonder een spoor na te laten.

Begin oktober startte de oorlog voor de Nieuw Zeelanders, vol goede moed voor een succesvolle uitkomst. De aanval op 4 oktober, met als doel 's Graventafel, was een groot succes. Hoewel dit succes kwam met een kost; 1600 slachtoffers, waarvan 500 gedood of dodelijk gewond waren. Hierdoor concludeerde de Britse veldmaarschalk, Sir Douglas Haig, dat een genadeslag tot de mogelijkheden behoorden indien het Duitse leger niet de kans kreeg zich te reorganiseren. Een eerder geplande aanval werd vervroegd uitgevoerd (door Britse en Australische troepen), maar er werd geen succes behaald. Op 12 oktober volgde een nieuwe aanval met als inzet Bellevue. Deze maal waren het de Nieuw Zeelandse troepen die werden ingezet. 

Om 5u25 in de ochtend startte de aanval onder zware regen en sterke wind. De ondersteuning van de artillerie was ondermaats waardoor de prikkeldraad versperringen en de Duitse machinegeweerposten niet vernietigd waren. Dit kwam voor een groot deel door de helse omstandigheden waarin gevochten werd. Door de modder was het bijna onmogelijk geworden de zware wapens te verplaatsen en bij elk schot zakten ze dieper en dieper erin weg.
De vooruitgang van de Nieuw Zeelandse soldaten was langzaam. Na het ploeteren door de zware modder volgde de intacte prikkeldraadversperringen. Terwijl soldaten deze hindernis namen werden ze met honderden tegelijk afgeslacht. Diegene die deze eerste fase overleefden, werden aan een niet aflaten spervuur blootgesteld. De overlevenden waren genoodzaakt zich in te graven aan de prikkeldraadversperringen. In minder dan 4 uur tijd was 60% van de deelnemende Nieuw Zeelands soldaten gekwetst, vermist of gesneuveld. De zwartste dag uit de geschiedenis van Nieuw Zeeland.

Het ophalen van de gewonden was eveneens een niet te onderschatten ondernemen en nam maar liefst twee en een halve dag in beslag. Zes man waren nodig om een brancard te dragen door de alom aanwezige modder. Doordat de Duitsers met een zelfde probleem kampten werd uiteindelijk een informeel stakend vuren afgekondigd voor de brancardiers. In de avond van 14 oktober waren er geen levenden meer te vinden op het slagveld. Maar daarmee waren de problemen nog niet van de baan. Door de modder konden de veldambulances niet uitrukken, waardoor de gewonden veel verder gedragen dienden te worden dan normaal.

De impact op de Divisie en op de families thuis was enorm. Vele maanden waren nodig om het vertrouwen van de soldaten opnieuw op te bouwen, ondertussen werd in Nieuw Zeeland de oorlog steeds meer in vraag gesteld. Weinigen geloofden dat Nieuw Zeeland een tweede Passendale zou overleven.

Nu, 100 jaar later, werd deze gebeurtenis herdacht op Tyne Cot Cemetery, waar 198 gekende en 322 niet-geïdentificeerde Nieuw Zeelandse soldaten begraven zijn. 1166 Nieuw Zeelanders worden herdacht op het Memorial to the Missing.

Na de aankomst van de Catafalque Guard namen de vaandeldragers hun positie in.





Aankomst van de Eregasten voorgegaan door de Maori Cultural Group.

(*)

(*)









Aantreden van de Regimentsvaandels: Regimentsvaandel van 4the Otago Southland Battalion gedragen door het 2/4 Battalion Royal New Zealand Infantry Regiment en Regimentsvaandel van 6the Hauraki Battalion gedragen door 3/6 Battalion Royal New Zealand Infantry Regiment.



De Nationale Hymne van België gezonden door Leading Aircraftsman Barbara Graham (Royal New Zealand Air Force Band).



De Nationale Hymne van Nieuw Zeeland gezongen door Sergant David Fiu (New Zealand Army Band - Maori) en Able Musician Rebecca Nelson (New Zealand Army Band).



Openingsgebed door Kapalaan Class 3 Hamish Kirk (Royal New Zealand Chaplains' Department).



Toesprak door Eerbiedwaardige David Carter, MP (Speaker of the New Zealand House of Representatives).



Waiata uitgevoerd door the New Zealand Defence Force Maori Cultural Group, de zangers en het orkest.





Toespraak door Zijne Koninklijke Hoogheid, The Duke of Cambridge, Prins William, vertegenwoordiger van Hare Majesteit Koningin van Nieuw Zeeland.



Waiata uitgevoerd door the New Zealand Defence Force Maori Cultural Group, de zangers en het orkest.





Toespraak door Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Astrid, vertegenwoordiger voor België.



Toespraak door Luitenant Generaal Tim Keating, MNZM (Hoofd Defence Force New Zealand). Poppy and Pohutukawa uitgevoerd door Sergant David Fiu en Able Musician Rebecca Nelson met ondersteuning van het orkest.





Toespraak door de Jeugd:
Brecht Hoflack, vertegenwoordiger Belgische jeugd.



Jonathan Delhaes, vertegenwoordiger Duitse jeugd.



Keeley Grevatt, vertegenwoordiger Nieuw Zeelandse jeugd.



Vredesgebed door Kapalaan Class 3 Hamish Kirk (Royal New Zealand Chaplains' Department).



Kransneerlegging aan the New Zealand Memorial Wall to the Missing door:
Hare Koninklijke Hoogheid Prinses Astrid samen met Zijne Koninklijke Hoogheid, The Duke of Cambridge, Prins William.





De Eerbiedwaardige David Carter, Speaker of the New Zealand House of Representatives in naam van de bewoners van Nieuw Zeeland samen met Mr. Paul Breyne, Commissaris-Generaal Herdenking Eerste Wereldoorlog in naam van de Vlaamse Regering en Mevr. Cindy Verbrugge in naam van Minister President van Vlaanderen Mr. Geert Bourgeois.



Luitenant Generaal Tim Keating, Chef van Defensie en Mrs. Brenda Keating in naam van de mannen en vrouwen van de New Zealand Defence Force en hun families samen met Vice-Admiraal Michel Hofman, Vice-Chef van de Belgsiche Defensie.



Vice-Admiraal Sir Tim Lawrence, Ondervoorzitter van de Commonwealth War Graves Commission samen met Mr. BJ Clark, Nationaal Voorzitter van de Royal New Zealand Returned and Services Association en Willie Apiata, VC, in naam van alle veteranen en hun families.



De Vertegenwoordigers van de Jeugd uit België, Duitsland en Nieuw Zeeland.



De Commemoration en de Ode door:
Leading Electronics Technician Codi Wehi-Ngatai in het Maori.



Mr. BJ Clark, SQM, Nationaal Voorzitter van de Royal New Zealand Returned and Services' Association in het Engels.



Tijdens de Last Post, werden de vlaggen van België en Nieuw Zeeland neergelaten.



Stilte en Reveille, de vlaggen van BelgIë en Nieuw Zeeland werden terug opgestoken.



Zending door Chaplain Class 3 Hamish Kirk (Royal New Zealand Chaplains' Department).



Aftreden van de Regimentsvaandels en vertrek van de Officiële gasten.


De drie Vertegenwoordigers van de Jeugd plantten een boom aan het nieuw onthulde Noa Tapuwae monument.

(*)

(*)

(*)

Ondertussen traden the Catafalque Guard en de Vaandeldragers af.

Pagina aangemaakt door IDG en Filip Van Loo.
(*) Foto's ter beschikking gesteld door de Nieuw Zeelandse Defence Force.